"ನವಿಲುಗರಿಯಾ ಮೃದು ಕುಂಚವೇ"..

           ಎಳೆ ಬಿಸಿಲ ತುಸು ನಾಚಿಕೆಯೇ
           ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯಾ ಆವರಿಸಿದೆ
           ಮಳೆಬಿಲ್ಲ ಹೊಸ ಸಂಚಿಕೆಯೇ
           ನಿನ್ನ ರಂಗಿಂದ ಬರೆದಾಗಿದೆ

           ದಿನದಿನವು ನೀ ನಡೆದ ಮರುಕ್ಷಣವೇ
           ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಸವರಲೇ ನಿನ್ನ ಪಾದವ
           ಹಸಿ ಮನದಿ ನೀನೆಳೆದ ಬರಿರೇಖೆಯೇ
           ಅಚ್ಚಾಗಿ ಫಲಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಭಾವವ
           ಕೊಂಚ ಕೊಂಚ ಸೋಕಿಹೋಗೇ
           ನವಿಲುಗರಿಯಾ ಮೃದು ಕುಂಚವೇ..

           ಮಧುಬನದಿ ನೀ ನಗುವ ಪರಿಮಳವೇ
           ಮತ್ತಾಗಿ ಸೋಕಿತು ನಿನ್ನ ಗುಂಗನು
           ಕದ ತೆರೆದು ನೀ ಕರೆಯೆ ಎದೆಮಂಚಕೆ
           ನಿಂತಲ್ಲೇ ಕರಗಿಸಿ ನನ್ನ ಸಾವನು
           ಕೊಂಚ ಕೊಂಚ ಸೋಕಿಹೋಗೇ
           ನವಿಲುಗರಿಯಾ ಮೃದು ಕುಂಚವೇ..

           ಸೆಳೆಮನವೇ ಹೊಸದಾಗಿ ತುಸುಬಯಕೆಯಾ
           ಮಳೆಬಿಸಿಲ ಬಗಲಲ್ಲಿ ಕನಸಾ ಪರಿಣಯ
           ಸುಳಿ ಒಲವೇ ಅಲೆಯಾಗಿ ಎದೆ ತೀರವ
           ತೊರೆ ಭ್ರಮೆಯ ಸರಕಿನ ಬರಡು ನೀರವ...


                                                  ~‘ಶ್ರೀ’
                                                    ತಲಗೇರಿ