"ಅಲೆಮಾರಿ"...

ಚಪ್ಪರದ ತೂತಿಂದ
ಸ್ಖಲಿತ ಭ್ರಮೆಯ ರಸಗವಳ
ತುಂಬಿಕೊಳಲೆಂದು ನಿಲ್ಲದಾ ಓಟ..
ಒಂದೇ ನೀಲಿ ಹಾಸಿನ ಅಡಿಗೆ
ವ್ಯಾಪ್ತಿಗಳ ಸಹಿಯಿಹುದೇ!
ದಿಕ್ಕು ಬದಲಿಸುವ ಹಣತೆಗಳಿಗೆ
ನಾ ಗೋಡೆ ಮೇಲಣ ನೆರಳೇ?!..

ಅವಳ ದೇಹದ ಬೀದಿಯ
ಉಬ್ಬು ತಗ್ಗುಗಳಲ್ಲಿ ಇಣುಕಿದಾಗ
ಸ್ವೇದ ಟಿಸಿಲೊಡೆವ ಹಾದಿಯಲಿ
ಅದೆಂಥ ಕುಸುರಿಯೋ!
ಖಾಸಗಿ ಬಿಡಾರ ಹೂಡಲು
ತುಸು ತುಸುವೇ
ಋತುಗಳಿಗೆ ತುತ್ತನಿಡುತಿಹ
ಮೈಧೂಪ ಲಹರಿಯೋ!..
ನಿಯಮಿತವಲ್ಲ;
ಆಗಬಹುದು ನಾಳೆಯೇ ನಿರ್ವಾತ...

ಸುಟ್ಟಿರುವ ಹೂವ ಗಂಧ
ಸತ್ತಿದ್ದಾದರೂ ಹೇಗೆ?
ಅಥವಾ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ಅನಾಥವಾಗಿ ಅಲೆಯುತ್ತಿರಬಹುದೇ
ಮತ್ತೊಂದು ಹೂವರಳಲು;
ಆತ್ಮದಂತೆ!...

ನಿಶೆಗೀಗ ಹಲವು ಬಣ್ಣ
ಬೆಳಕಿನಾ ಅಮಲು ನಡು ನೆತ್ತಿಗೇರಿ..
ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ ಇಳಿದಂತೆ
ಅರ್ಥವಾಗದ ಗದ್ದಲ ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ..
ಈಗಲೂ
ಅಂತರ್ ಬಹಿರ್ ಮಧ್ಯಂತರದಿ
ನಾ ಅಲೆಮಾರಿ!...

                             ~‘ಶ್ರೀ’
                                 ತಲಗೇರಿ