"ನವಿಲು ನಾಚಿದ ಮಳೆಗೆ.."

     "ನವಿಲು ನಾಚಿದ ಮಳೆಗೆ.."

ರಾತ್ರಿಗೂ ಹಗಲಿಗೂ ಹಾದಿಯ ಹಾಸಿದೆ
ಪಸಗಳ ನೆಳಲಲಿ ನಸು ಬೆಳಕಿನ ಸಂಕ..
ತೆರೆಗಳ ಗಾಳಿಗೂ ಎದೆಯನು ತೆರೆದಿದೆ
ಯೌವ್ವನ ಸವೆಯದ ನೀಲ ಮಯೂಖ..

ಮುಗಿಲ ಮಳಿಗೆಯ ಬೇಲಿಯ ಒಳಗೆ
ನಡೆದಿದೆ ಅವಿರತ ತಾರೆಯ ಜೀತ..
ಒಲವಿನ ಮುಡಿಯದು ಸೋಕದ ಹೆಗಲಿಗೆ
ಕರಗುವ ಚಂದ್ರನ ಒಡಲಿನ ಮೊರೆತ..

ನಿನ್ನೆಯ ಅಮಲನು ಆರಿಸಿ ಬರೆದ
ಗೋರಿಯ ಬಸಿರಲಿ ಕಾಲನ ಕೆರೆತ..
ನಾಳೆಯ ಮಿಡಿತಕೆ ಹೆಸರನು ಹೇಳದೆ
ಹಸಿವನು ಹರಸಿದೆ ಬಿಸಿಲಿನ ಸೆಳೆತ..

ಗ್ರೀಷ್ಮದ ಕೊರಳಿಗೆ ಹನಿಗಳ ಹಾರ
ತೊದಲು ಮಾತಿಗು ಮೊದಲು ಬೆತ್ತಲೆ ಶಿಶಿರ..
ನಿಮಿಷದ ನಶೆಯೊಳು ಪ್ರಾಯದ ಮಧುವು
ಪರ್ಣದ ಎದುರಲೇ ದಿನವಹಿ ಪಕಳೆಯ ಸಾವು..

ನವಿಲು ನಾಚಿದ ಮಳೆಗೆ ಮೊಳೆತಿದೆ
ನೆನಪುಗಳ ಉಲಿಯುತ್ತ ಬಿಡಿ ಪಾರಿಜಾತ
ಹಂಗಾಮಿ ಗೆರೆಯ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದೆ
ಬಣ್ಣಗಳ ಕನವರಿಸಿ ಬಿಂದುಗಳ ಕಾಗುಣಿತ..

                                            ~‘ಶ್ರೀ’
                                                ತಲಗೇರಿ