"ಈ ಕ್ಷಣದ ಸಲಿಗೆಯಲ್ಲಿ"...
ಬರೆಯಬೇಕು ಕವಿತೆಗಳ,ಗೆಳತಿ
ಮರುಭೂಮಿಯಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ
ನಿಂತ ಆ ಒಣಮರದ ಬಗೆಗೆ
ಕ್ಷಣಗಳರಿವಿರದೆ ಬರೆವ
ಕರಿಯ ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳ
ತುಂಬು ಒಲವಿನ ಧ್ಯಾನಲಹರಿಗೆ...
ಯಾವ ಅವಸರಗಳಿವೆ ಈ ಒಂಟಿ ಬದುಕಿಗೆ?
ಯಾರ ಆಸರೆಯಿದೆ ಈ ಹೆಗಲ ಗಂಟಿಗೆ?
ಮುರಿಯಬಹುದು ನಾಳೆಯ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ!
ಹಕ್ಕಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಲಿದೆ ಎಂಬಾಸೆಯಿಲ್ಲ..
ಹಾರಿಹೋಗುವ ಹಕ್ಕಿ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಕೂರುವುದಲ್ಲ!
ದಾರಿಹೋಕರು ದಣಿಯೆ ಕೈಸವರಿ ಹೋಗುವರಲ್ಲ!
ಆ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ಪರ್ಶವೇ ಭರವಸೆಯ ಬೀಜ...
ಹಣ್ಣಿಲ್ಲ,ಎಲೆಯಿಲ್ಲ,ದಟ್ಟ ನೆರಳಿಲ್ಲ
ಉಸಿರೊಂದೇ ನಿಜ...
ಆಗಾಗ ಸುಳಿಗಾಳಿ ಬಳಿ ಸುಳಿಯೆ
ಮರಳ ಕಣಕೂ ಎಂಥದೋ ಸೆಳವು..
ಇನ್ನೂ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದೆ ಇಂಥ ಮುಪ್ಪಿನಲ್ಲೂ
ಈ ಭೂಮಿಗೂ,ಅರ್ಥವಾಗದ ಚೆಂದ ಒಲವು!..
ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಈ ಕ್ಷಣದ ಸಲಿಗೆಯಲ್ಲಿ..
ಈಗೀಗ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ ಗೆಳತಿ
ಆ ಮರವೂ ಒಂಟಿಯಲ್ಲ!!
ಕವಲುದಾರಿಗಳ ಜಂಟಿಯಾಗಿಪ ಗಟ್ಟಿಗುರುತು..
ಸಾಲು ನೆರಳ ಸಂಗೀತ,ಮತ್ತೆ ಮೃದು ಗಾಳಿಯೊಡನೆ ಕಲೆತು...
~‘ಶ್ರೀ’
ತಲಗೇರಿ
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ