‘ಸಂಗತಿ’.....

                           ನನ್ನೆದೆಯ ಗೋಡೆಗಳಲಿ
                           ಬರೆದ ನಿನ್ನೆಸರು
                           ಹುಲ್ಲಾಗಿ ಚಿಗುರಿಹುದು!..
                           ಒಲವ ಮಳೆಗೋ
                           ಸುಳಿವ ಚಳಿಗೋ
                           ತಲ್ಲಣದ ತವಕ
                           ಹುಲ್ಲಿನಾ ಮೇಲಲ್ಲಲ್ಲಿ
                           ಮುತ್ತಾಗಿ ಮಿನುಗುವ
                           ಮುದ್ದಾದ
                           ನೆನಪ ಮಿಹಿಕಾ!
                           ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನಡೆವ
                           ಚಂದ ರೂಪಕ!..

                           ಅರ್ಥವಾಗುವ ಸಮಯದಿ
                           ಅರ್ಥವಾಗದ ಅರ್ಥಗಳು
                           ನನ್ನೆದೆಯ ಬೀದಿಯಲಿ
                           ಕಟ್ಟಿಹವು ಮನೆಯ
                           ಕತ್ತಲೆಯ ರಾತ್ರಿಯಲೂ
                           ನೀಲಿ ತಾರೆಯ ನೆನಪು
                           ಚೆಲ್ಲಿಹುದು
                           ಬೆಳದಿಂಗಳ
                           ಹಗಲಾಗಿಸಿ ಮಹಡಿಯ!
                           ಬೆಳಗಿಸಬೇಕು ನೀನೇ
                           ನಡುಮನೆಯ..

                           ಕಲ್ಪನೆಯ ತೇರಿನಲಿ
                           ನಿನ್ನ ರೂಪ
                           ನಿಶ್ಚಲದ ನೀರಿನಲಿ
                           ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ಬಿಂಬ
                           ಕಾಡು ಕಾಡು
                           ನವಿಲಂತೆ ನೀನು
                           ನಿನ್ನೆ ಬಿದ್ದಿಹ
                           ಗರಿಯ ಹೆಕ್ಕುತ್ತ
                           ಅಲೆವ,ನೆನಪ
                           ರಾಯಭಾರಿ ನಾನು...
                           ಮಾತಾಗಿಸಬೇಕಿದೆ
                           ಮೌನದೊಳಗಿನ ಪ್ರೀತಿಯ
                           ಉಳಿಸಿಕೊಡುವೆಯಾ ನೀನು
                           ಈ ಹಂಗಾಮಿ ಸಂಗತಿಯ...!!..


                                           ~‘ಶ್ರೀ’
                                             ತಲಗೇರಿ