ಬುಧವಾರ, ಡಿಸೆಂಬರ್ 31, 2014

"ಧಾತು...."

              "ಧಾತು...."
     
ಚಿಗುರಿದ ಚಂದ್ರನ ತುಟಿಗಳ ತುದಿಯಲಿ
ಹರಡಿದೆ ನಿಬಿಡದಿ ಘಮ್ಮನೆ ಮೊಲ್ಲೆ
ಕರಗುವ ಮೇಘದ ಮಗ್ಗುಲ ಸ್ತರದಲಿ
ತರುವುದು ಸಡಗರ ಬೆಳಕಿನ ಜಲ್ಲೆ...

ಬರಡು ಭೋಗದ ಕರಡು ನೆಲದಲಿ
ಹುಲ್ಲಿಗೆ ಇಬ್ಬನಿಯ ಹೊದೆವಾಸೆ ವಿಸ್ಮಯ
ಮರಳ ತೇಗುವ ಬಿಸಿಯ ಎದೆಯಲಿ
ಬಳ್ಳಿಗೆ ಕಡಲಾಳ ಬೇರುಗಳ ವಿಷಯ

ಎದುರು ಗೋಡೆಯ ಬಸಿರ ಪುಟದಲಿ
ಬರೆದ ಸಾಲಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕೇನು ಕನ್ನ!
ಅಕ್ಷರದ ನೆರಳ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಾಲಿನಲಿ
ಬೆಂಕಿಕಡ್ಡಿಯ ಕೊನೆಗೆ ಬೆಳಕಿನಾ ಬಣ್ಣ..

ಇಳಿಬಿಟ್ಟ ಜೋಕಾಲಿ ಜೀಕುವಾ ದನಿಗೆ
ಬೇಸರವು ಒಣಗಿರಲು ಮರಕೀಗ ಪ್ರಾಯ..
ಹಸಿದಿದ್ದ ಗಳಿಗೆಯಲಿ ತುತ್ತಿಟ್ಟ ಒಲವಿಗೆ
ಮರಿ ಹೇಗೆ ಮರೆತೀತು ಇನ್ನೀಗ ತಾಯ..

ಋತುಗಳಾ ಸರಪಣಿಗೆ ಹವೆಯಾಯ್ತು ತಂತು
ಅವಕಾಶ ಒದಗಿಹುದೇ ಮಿಲನಕ್ಕೆ ಶೂನ್ಯದಲಿ!
ಮೋಹಗಳ ಮರುದನಿಗೆ ಮನವಾಯ್ತು ಧಾತು
ಜಿನನೆಂತು ಜನಿಸುವನು ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಗೂಡಿನಲಿ...

                                                             ~`ಶ್ರೀ'
                                                                 ತಲಗೇರಿ

"ಈಗೀಗ..."

"ಈಗೀಗ..."

ನನ್ನೆದೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲ ಎದೆಯ ಮೇಲೀಗ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಶುರುವಾಗಿದೆ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಸಂಕ್ರಮಣ..
ಏಕಾಂತದಾ ಆಲಾಪ ಇಳಿಯುವಾಗ ಕ್ಷಣಕೀಗ
ಸಲ್ಲಾಪ ತೊದಲುತಿದೆ ಪ್ರಣಯದಾ ಪರಿಧ್ಯಾನ..

ನೋಡುತ್ತ ಘನವಾಯ್ತು ಕಾದಂಬಿನಿ
ನಿಡುಲಜ್ಜೆಯಲಿ ನೀ ಕರಗುವುದನ್ನ...
ಪ್ರತಿಗಳಲಿ ಬರೆದಿಡಲೇ ಕಿರು ಟಿಪ್ಪಣಿ
ನಿನ್ನ ರೆಪ್ಪೆಗಳಲಿ ನಾ ಕಂತುವಾ ಮುನ್ನ..

ಪ್ರೀತಿ ಸಹಿಯ ಬರೆವಾಸೆ ದಿಗಂತದಲಿ
ನಿನ್ನ ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ ಸಾಲಿನಲಿ..
ಒಂದೆರಡು ಕ್ಷಣ ಕಳೆವಾಸೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ
ಬಾಗಿದಾ ಮಳೆಬಿಲ್ಲ ಬಣ್ಣಗಳ ನೆರಿಗೆಯಲಿ...

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಕಿರಣಗಳ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ
ಅರಳಿತು ನನ್ನೆದೆ ಕೊಳದಾ ನೈದಿಲೆ..
ನಿನ್ನ ಕುರಿತ ಕುಸುರಿಗಳ ತರ್ಕಕ್ಕೆ
ಏರಿತು ಋತುವಿನಾ ಅಮಲು ಆಗಲೇ..

ಕೂಡಿಡುವೆ ನಿನ್ನೊಲವ ಪ್ರತಿಪದವ
ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ತೊಡಿಸುವಾ ಕಿರು ಚೌಕಟ್ಟಿನಂತೆ
ಬಯಸುತ್ತ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ನಿನ್ನ ಸನಿಹವ
ಕನಸಲ್ಲೇ ಚಲಿಸುವೆ ನಿನ್ನತ್ತ ಅಲೆಮಾರಿಯಂತೆ!..

                                                          ~'ಶ್ರೀ'
                                                             ತಲಗೇರಿ