ಭಾನುವಾರ, ನವೆಂಬರ್ 18, 2012


          "ರಕ್ತದಾ ಶಾಯಿ ಖಾಲಿಯಾಗುವ ಮುನ್ನ"...


  ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ ನಿನ್ನೆದೆಯ
  ಬಿಳಿಹಾಳೆಯ ತುಂಬ ತುಂಬ
  ಬೆಳಕೆನಿಸಿ,ಬೆಳಕುಣಿಸಿ ಸೆಳೆವ
  ಕರುನಾಡಿನ ಪೂರ್ಣಬಿಂಬ...


  ನನ್ನ ನಾಡು ಬರಿಯ ಸೋಗಲ್ಲ ಗೆಳತಿ
  ನನ್ನೆದೆಯ ಸಿಹಿ ಸ್ವಪ್ನ ಪಾರಿಜಾತ
  ಹಂಪೆ ಹಳೆಬೀಡು ಬರಿಯ ಮಣ್ಣಲ್ಲ ಗೆಳತಿ
  ಗತವೈಭವದ ಗಂಭೀರ ಆತ್ಮ ಚರಿತ
  ನನ್ನ ನುಡಿಯು ಒಣ ಶಬ್ದಗಳ ಬರಿಯ ಸಾಲಲ್ಲ ಗೆಳತಿ
  ಕಲ್ಲೆದೆಯ ಕರಗಿಸುವ ಸುಪ್ರಭಾತ..
  ಶಿಲಾಬಾಲಿಕೆಯದು ಅಶ್ಲೀಲವಲ್ಲ ಗೆಳತಿ
  ಸೌಂದರ್ಯದ ಉಪಾಸನೆಯ ಸ್ಪರ್ಶದಾ ತುಣುಕು..
  ಹಚ್ಚುತಿದೆ ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸ ಹೊನ್ನಿನ ಅರಿವ ಬೆಳಕು..
  ಅಳಿದುಹೋದರೂ ಆಳಿಹೋದರು
  ಗಂಡುಮೆಟ್ಟಿನ ಬಾನ್ಮಣಿಗಳು
  ಮೈಮರೆವ ಮಳೆಯಲಿ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗುತಿವೆ
  ವಾಸ್ತವದ ನಿಜ ಸಂಗತಿಗಳು
  ಎಲ್ಲ ಇದೆ,ಇಲ್ಲದಿದೆ ಒಲವಿನೆದೆಯಲಿ
  ರಾಜಕೀಯದ ಹೊಳಪು
  ಕಳೆಯುತಿದೆ,ಕೊಳೆಯ ಹರಿವಾಣದಲಿ
  ಸೋಜಿಗದ ಮಳೆ ಹನಿಸಬೇಕಿದೆಯಿನ್ನು
  ಬದುಕು ಚಿಗುರಲು ನಾಳಿನಾ ಬೀದಿಯಲಿ

  ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ ಗೆಳತಿ
  ನನ್ನೆದೆಯ ರಕ್ತದಾ ಶಾಯಿ ಖಾಲಿಯಾಗುವ ಮುನ್ನ
  ಬಸಿಯಬೇಕಿದೆ ಹನಿ ಹನಿ ಒಲವಿನಲೇ
  ಹರಿಬಿಡಬೇಕಿದೆ ಎದೆಯೊಳಗಣ ಲಹರಿಯನ್ನ
  ನಿನ್ನೊಲವು ಕೂಡ ನನ್ನದೇ ಆಗಬೇಕಿದೆಯಿನ್ನ..


                                          ~‘ಶ್ರೀ’
                                            ತಲಗೇರಿ

        "ಸ್ವಪ್ನ ಪಾರಿಜಾತ"

     ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡುತಿಹೆ ನೀನು
     ನನ್ನೆದೆಯ ಸಿಹಿಸ್ವಪ್ನ ಪಾರಿಜಾತ
     ಮೆತ್ತನೆಯ ಮೌನಮಲ್ಲಿಗೆಯು ನೀನು
     ತುಂಬುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಪರಿಮಳ ನನ್ನ ಏಕಾಂತ

     ಸಿಹಿಲಜ್ಜೆಯಾ ಗೆಜ್ಜೆಯಾ ಒಡತಿ ನೀನು
     ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿಹೆ ನೀನೇ
     ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಹುಚ್ಚು ಸಂಗೀತ
     ಮುಂಜಾವಿನಾ ಮಂಜಿನಾ ಗೆಳತಿ ನೀನು
     ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿಹೆ ನೀನೇ
     ಎಲೆಯ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಚೆಂದ ಮಿಹಿಕಾ

     ನನ್ನೆದೆಯ ಕನ್ನಡಿಯ ಬಿಂಬ ನೀನು
     ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿಹೆ ನೀನೇ
     ಗಾಜಿನಾ ಚೂರಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಸೌಂದರ್ಯ
     ಜಡಿಮಳೆಯ ಹನಿಹನಿಯ ಒಲವು ನೀನು
     ನೆನೆಸುತಿಹೆ ನೀನೇ
     ನನ್ನೆದೆಯ ಗೋಡೆಗಳ ನೆನಪ ಆಂತರ್ಯ

     ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸೋಕುತಿಹೆ ನೀನೇ
     ನನ್ನೆಲ್ಲ ನಾಳೆಗಳು ನಿನ್ನಿಂದ...
     ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸೋಲುತಿಹೆ ನಾನು..
     ಗೆಲುವೇ ನೀನಾಗಿರುವಾಗ ಬೇಸರವೇ ಇಲ್ಲ...
     ನಾ ಸೋತಂತೆಯೂ ಅಲ್ಲ...


                                  ~‘ಶ್ರೀ’
                                    ತಲಗೇರಿ