ಶುಕ್ರವಾರ, ಏಪ್ರಿಲ್ 27, 2012


                       "ಆ ತಂಗಿಗೆ"....


               ಬರೆವ ಬಿಳಿ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ
               ನಿನ್ನ ಸಹಿಯ ಮೆರವಣಿಗೆ!
               ಬಿರಿದ ನನ್ನೆದೆಯ ತುಂಬ
               ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪುಗಳ ಹಳೆ ನಡಿಗೆ...

               ಅಳಿಯಲಿಲ್ಲ ಅಳೆದುಹೋದ
               ಬೃಂದಾವನದ ಪರಿಮಳ
               ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲ ತಳೆದುಹೋದ
               ಮನಸುಗಳ ನಿಜ ತಳಮಳ

               ಅಳುವ ಕಂಗಳ ಅಂಚ ತುಂಬ
               ಸುಳಿಯುತಿವೆ ಅವಳ ಬಿಂಬ
               ಬಿಳಿಯ ಬದುಕಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಬಳಿದು
               ನಲಿಯಬೇಕೇ ಕನಸು ಎಂದು?

               ಕಟ್ಟಿದಾ ಗೂಡೊಳಗೆ ಹಕ್ಕಿಯಿಲ್ಲ
               ಗೂಡು ಇನ್ನು ಜಂಟಿಯಲ್ಲ!
               ಬೆಳಕಿಲ್ಲದಾ ಅರಮನೆಯ ಪಾಡು
               ಸ್ವರವಿರದೆ ಸತ್ತಿದೆ ಗೂಡಿನಾ ಹಾಡು!

               ಸೂತಕದ ಮೌನದ ಸದ್ದಿಗಿಂತ
               ಸಾವಿರ ಸಾವಿನಾ ಜಿದ್ದೇ ಚೆಂದ!
               ಪ್ರೀತಿಯಾ ಪರಿಧಿಯಾ ಬೇಲಿಯಲ್ಲಿ
               ಅರಳಿ ಮಿಡಿಯಲಿ ಭ್ರಾತೃ ಬಂಧ!!...


                                                 ~‘ಶ್ರೀ’
                                                   ತಲಗೇರಿ

ಸೋಮವಾರ, ಏಪ್ರಿಲ್ 23, 2012


                   "ಸೋದರಿಗೆ".....


             ಸೋತುಬಿಟ್ಟೆ ಕಣೇ
             ನೆನಪುಗಳ ಕದನದಲ್ಲಿ
             ಮನಸುಗಳ ಮಿಲನದಲ್ಲಿ
             ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ
             ಭಾವರಸಕೂಟದಲ್ಲಿ!
             ಕಳೆದುಹೋದೆ ನನ್ನಲ್ಲೇ
             ತಂಗಿ ನಿನ್ನ
             ಹಠದ ಮುನಿಸಿನಲ್ಲಿ...

             ಬರಿಯ ಜೋಳಿಗೆಯೆಂದು
             ಈ ಜಂಗಮನ ನೀ ತೊರೆದುಬಿಟ್ಟೆ
             ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ
             ತುಂಬಬಹುದು ಅದರೊಳಗೂ
             ಹೋಳಿಗೆಯನ್ನ
             ಕಟ್ಟಬಹುದು ಅಮೂರ್ತ
             ಪ್ರೀತಿ ಮಳಿಗೆಯನ್ನ
             ತೆರೆಯಬಹುದು
             ನಾಳೆಗಳ ಬಾಗಿಲನ್ನ...

             ನರಳುತಿದೆ ಬಿಸಿಯುಸಿರು
             ನಿತ್ಯ ಕಾಡುತಿದೆ ಮೌನ
             ಬೇಡುತಿದೆ ಈ ಬಸಿರು
             ಕೊಂದುಬಿಡು ನನ್ನನ್ನ
             ಉಸಿರ ಕಸಿಯುವ ಮುನ್ನ
             ಇಲ್ಲಾ,
             ಅಪ್ಪಿಬಿಡು ನನ್ನನ್ನ
             ಮುನಿಸು ಮಾಗುವ ಮುನ್ನ..!!

             ತಿಳಿದಿಹುದು ನಿನಗೂ
             ಸೆಲೆಯಿಂದ ನೆಲೆವರೆಗೂ
             ಪ್ರೀತಿ ಸೇತುವೆ ಬೇಕು
             ನದಿಯೇ ಸೇತುವೆಯಾಗಿ
             ಸೇತುವೆಯೇ ಒಲವ ಜಲವಾಗಿ
             ನಿತ್ಯಗಾಮಿನಿಯಾಗಬೇಕು..
             ಸೋಕಿಬಿಡು ಹೀಗೊಮ್ಮೆ
             ಪ್ರೀತಿ ಆರುವ ಮುನ್ನ..
             ಕಾಯುತಿಹ ನಿನ್ನಣ್ಣ
             ಮುಗ್ಧ ಮೃದುಸ್ಪರ್ಶವನ್ನ...




                                         ~‘ಶ್ರೀ’
                                           ತಲಗೇರಿ

                         ‘ರವಿ’ತೆ...!!!


                    ಕತ್ತಲೆಯ ಕೋಣೆಯಲಿ ನರಳುತ್ತಿದೆ
                    ನನ್ನ ಕವಿತೆ
                    ಸತ್ತಿರುವ ಭಾವಗಳು ಒಸರುತ್ತಿವೆಯೇ
                    ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಬೆವೆತೆ!

                    ಸಂದುಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಸಂಗತಿಗಳೆಲ್ಲ
                    ಸಂಧಾನಕ್ಕಾಗಿ ಸಿದ್ಧಗೊಂಡಿವೆ
                    ಮಧುಬಾಲಚಂದ್ರಿಕೆಯ ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲ
                    ಕಾಲಾಂತರದಿ ಮಿಂದಾಗಿವೆ...

                    ಮುಚ್ಚಿರುವ ಬಾಗಿಲಿನ ಆಚೆಯಲಿ
                    ಹೊಸಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದ
                    ಬೆಚ್ಚುತಿದೆ ಕವಿತೆ ಬಾಗಿಲನು
                    ಬಿಡದೆ ಬಡಿವ ಸದ್ದಿನಿಂದ!

                    ಸುತ್ತಲಿನ ಕತ್ತಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ
                    ತನ್ನೊಳಗೆ ಬೆತ್ತಲಾಗಿದೆ
                    ನವನಾದ ಮಂದ್ರತೆಯ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ
                    ಪಿಸುಗುಡುತ ಕೊಸರಾಡಿವೆ..

                    ಹೊಸದಾದ ವಸನವ ತೊಟ್ಟು ತಾನು
                    ಹೊಸಿಲ ದಾಟಿದ ಕ್ಷಣವೆ
                    ಸ್ಫುರಿಸುತಿದೆ ಕವಿತೆ ಬೆಳಕನು
                    ರವಿಯೇ ತಾನಾದ ಗುಂಗಿನಿಂದ....




                                                 ~‘ಶ್ರೀ’
                                                   ತಲಗೇರಿ

                    "ಹಕ್ಕಿಯಿರದ ಗೂಡಿಗೆ"...


             ಗೆಳತಿ,
             ನೀ ನನ್ನ ಉಸಿರಿನ ಒಡತಿ
             ಬರುವ ಬೆಳಕಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ
             ಮುದ್ದು ಮುದ್ದಾದ
             ನವಿಲೂರ ಚೆಂದಗಾತಿ....

             ಮೊದಲ ತೊದಲಿನಿಂದ
             ಅಮ್ಮನೊಲುಮೆಯವರೆಗೂ
             ಅದಲು ಬದಲಾಗಿ
             ಬೆರೆತ ಹೃದಯಗಳು
             ಕಡಲ ದಡಗಳಲಿ
             ಸುಮ್ಮನಾಗುವ ಅಲೆಗಳಿಗೂ
             ಸಾಲು ಸಾಲು ಸುಳಿವುಗಳು..

             ನೀ ಬರಿಯ ಸಖಿಯಲ್ಲ
             ಭಣಗುಡುವ ನನ್ನೊಡಲ
             ಏಕಾಂತಕೆ ಸಂಗಾತಿಯಾದ
             ಮಧು ಮೃದುಲ ಸಂಗತಿ
             ನೀ ಬರಿಯ ಉಸಿರಲ್ಲ
             ಕಸವಿರುವ ನನ್ನೆದೆಯ
             ಹೊಸತನಕೆ ಸಂಧಿಸಿದ
             ಸೃಜಿಪ ಜೀವ ಪ್ರಕೃತಿ

             ಶಬ್ದಗಳು ಸೆರೆಹಿಡಿಯದ
             ಮುಗುಳು ಮೌನಗಳ ಸಂವಹನ
             ಸನಿಹ ಸನಿಹಕೆ ಸೆಳೆವ
             ಏನೋ ದಿವ್ಯದ ಸಂಚಲನ
             ಹೆಸರಿಸಲೇ ಇದನೇ
             ಜೀವ ಜೀವಗಳ ಕಾವ್ಯವೆಂದು
             ತನನಗಳ ಸ್ಫುರಣ ಧ್ಯಾನವೆಂದು...

             ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಮಗುವಾಗಿ
             ಆಟವಾಡುವ ಬಯಕೆ
             ಹನಿಹನಿಸೋ ಇಬ್ಬನಿಯ
             ನಗುವಾಗಿ ಕೆನ್ನೆಗಳಲಿ
             ನೆಲೆನಿಲ್ಲುವ ಹಂಬಲಕೆ
             ಹೆಸರನಿಟ್ಟಿಹೆ ನಾನು
             ಸ್ನೇಹ‘ಸಿಂಚನ’ವೆಂದು..
             ಉದುರಗೊಡೆನು ನಿನ್ನ
             ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ನೀರ ಬಿಂದು..

             ಬರೆಯಲಾರೆ ನಾನೆಲ್ಲ!
             ಕರಗಿಹೋದರೆ ಕೊನೆಗೆ,
             ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿರುವ
             ಅಮೂರ್ತ ರೂಪ?
             ತಂಗಾಳಿ ಕೂಡ
             ಬೇಸರದ ಶ್ರುತಿ
             ಮೀಟಿದಂತೆ ಅನಿಸೀತು
             ಹಕ್ಕಿಯಿರದ ಗೂಡಿಗೆ
             ತಬ್ಬಿಕೊಂಬುದು
             ಒಂಟಿತನದ ಶಾಪ...!!


                                  ~‘ಶ್ರೀ’
                                    ತಲಗೇರಿ  

                   ಬೆಂಗಾವಲು...


           ಓ ಚೆಂದ ಚಂದಿರನೇ
           ನೀ ಚೆಲ್ಲದಿರು ಬೆಳಕನ್ನು
           ನಿನ್ನೆಗಳ ನೆನಪುಗಳ ಮೇಲೆ
           ತುಂಬಿಕೊಂಡಿಹುದು
           ಕಂಬನಿಯ ಕಾರ್ಮುಗಿಲ ಮಾಲೆ
           ಜೊತೆಗೆ ನೀರಿರದ
           ಬಿಳಿಯ ಮೋಡಗಳ ಸಾಲೇ!

           ನಿನ್ನ ಬೆಳದಿಂಗಳು
           ಪ್ರೀತಿಯದಾದರೂ,
           ನನ್ನ ನೆಳಲು
           ಬೇರಾಗಿ ನಿಲುವುದು
           ಕರಗಿಬಿಡು ನೀ
           ನಿನ್ನೊಳಗೆ
           ಕುಳಿಯ ಕಲೆಯೊಳಗೆ!
           ನೆಳಲೂ ಕೂಡ
           ನನ್ನಲ್ಲೇ ಬೆರೆವುದು!

           ಗೆಳತಿ ನೀ ಹಚ್ಚು
           ಬಾ ಹಣತೆಯನು
           ಜಾರಿಹೋದ ಅವನು
           ಭೂತಕಾಲದ
           ಮಡಿಕೆಯೊಳಗೆ
           ಮಬ್ಬುಗತ್ತಲು ಕವಿದಿಹ
           ಹೊಂಬಣ್ಣದ ಸಮಯದಿ
           ವರ್ತಮಾನದ
           ಮೊಗವ ತೋರುವ
           ಬೆಳಕಿಗಾಗಿ ಮಿಡಿಯುವಾ!
           ಹೆದರದಿರು ನೀನು
           ನೆರಳು ಕೂಡ
           ಬೆನ್ನಾಗಿ ನಿಲುವುದು!..


                             ~‘ಶ್ರೀ’
                               ತಲಗೇರಿ

ಬುಧವಾರ, ಏಪ್ರಿಲ್ 18, 2012


                                 ಭೃಂಗದ ಬೆನ್ನೇರಿ...


                            ಕಿರಣಗಳು ಮೈಯ ಬಳಸೆ
                            ಸ್ಫುರಿಸಿತೊಲವ ಹೂವ ಮಂದಹಾಸ
                            ಮರಣಗಳು ನಾಳೆಯಳಿಸೆ
                            ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ ಜೀವ ಭಾವಕೋಶ...

                            ಭೃಂಗದ ಬೆನ್ನೇರಿ
                            ಬೆರೆವ ಗಂಧದ ಹಾಡು
                            ಶೃಂಗದ ಗರಿಯಾಗಿ
                            ಕರೆವ ಶೂನ್ಯದ ತೇರು!
                            ನಿನ್ನೆಯ ಸುಳಿವೆಲ್ಲ ನಾಳೆಯೊಳಗೆ
                            ಕಣ್ಣಿನ ನೆಳಲೆಲ್ಲ ಬಿಂಬದೊಳಗೆ!..

                            ವಿಭ್ರಮ ಪರ್ವಕೆ
                            ಸುರಿವ ಸೋನೆಯ ಮಳೆ
                            ಸಂಭ್ರಮ ಸೆಳವಿಗೆ
                            ಬಿರಿವ ಬರೆಯುವ ನಾಳೆ
                            ಮಣ್ಣಿನ ಮುನಿಸೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯೊಳಗೆ
                            ಬಾಳಿನ ಮುಗಿಲೆಲ್ಲ ನೀರಿನೊಸಗೆ!...

                            ಅಂಬರ ಬೆದರಿದೆ
                            ಧ್ವನಿಸಿದೆ ಝೇಂಕಾರದ ಕೊರಳು
                            ಭ್ರಮರವು ಹೊರಳಿದೆ
                            ಅರಳಿಸಿ ಅನುಬಂಧದ ಮುಗುಳು!
                            ಸಂಬಂಧ ಬಿಂದುಗಳು ನೂಲಿನೊಳಗೆ
                            ಬೆಸೆದು ನಿಂತಿದೆ ತಾನೇ ಪ್ರೀತಿ ಮಳಿಗೆ!!...

                                                              ~‘ಶ್ರೀ’
                                                                ತಲಗೇರಿ

                          "ನಾ ಅಲೆಮಾರಿ"...

                      ನುಲಿವ ಕೊಳಲ ಸ್ವರದ
                      ಅಲೆಯ ಕವಲು ನಾನು
                      ಬರಿದೆ ಬೆರಳ ಸುಳಿಗೆ
                      ಹೊಸತು ನಡಿಗೆ ಗಳಿಗೆ!
                      ಕರಿಯ ನೆರಿಗೆಯ ಮೀರಿ
                      ಪರಿಧಿ ಬರೆಯಬರದ
                      ನಾ ಸಂಚಾರಿ...

                      ಸಂಧಾನ ಸೆಳವಿನ
                      ಕಾಡೋ ನೆನಪ ಕಾರುಬಾರು
                      ನರಳೋ ಮನದ ಬೀದಿಲಿ
                      ಅಲೆದಿಹುದು ಚೆಂದ ತೇರು
                      ಕನಸಿನಾ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು
                      ಅನಂತಕೊಂದು ಸೂರು ಕೊಡುವ
                      ನಾ ಪ್ರೀತಿಪದ ಜೋಗಿ...

                      ಹಂಗಾಮಿ ಡೇರೆಯ
                      ನಿತ್ಯ ಆಳೋ ರಾಯಭಾರಿ
                      ಕರಗೋ ನೆರಳಿನ ಜೊತೆಗೆ
                      ಸವೆಸಿಹೆನು ಕಾಲುದಾರಿ
                      ಬೆಳಕಿನಾ ಕೋಲು ಹಿಡಿದು
                      ದಿಗಂತಕೊಂದು ರೇಖೆಯೆಳೆವ
                      ನಾ ಹುಚ್ಚು ಅಲೆಮಾರಿ...!!


                                              ~‘ಶ್ರೀ’
                                                ತಲಗೇರಿ

                         "ಹನಿಗಳಿಗೆ ಮಾರಿಬಿಡು"...


                      ಏಕಾಂತದ ಬಿಸಿಯುಸಿರ
                      ನೀ ಕರೆಯದಿರು ಮೌನ
                      ತಂತಾನೇ ಎದೆಯೊಳಗೆ
                      ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲಿ
                      ಹೆಸರಿಲ್ಲದಾ ಕವನ!

                      ಮಾತಿಲ್ಲದಾ ಮನಸುಗಳ
                      ನೀ ತೊರೆದುಬಿಡು ಮೌನ
                      ಮುಂಜಾನೆ ಮಂಜೊಳಗೆ
                      ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳಲಿ
                      ಮುನಿಸಿಲ್ಲದಾ ಪವನ!

                      ಅವಳ ಜೊತೆ
                      ನಡೆದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೆಡೆಗೆ
                      ಮತ್ತೆ ಇಣುಕದಿರು ಮೌನ
                      ನವಿಲು ಗರಿಯ
                      ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಹಚ್ಚದಿರು
                      ಮಾಸಿಹೋಗುವ ಜೀವನ...

                      ಅಲೆಯ ಸಾಲೇ
                      ಬಡಿದ ತೀರಗಳಲಿ
                      ಹೆಸರ ಹುಡುಕದಿರು ಮೌನ
                      ಸರಿವ ನಾವೆಯ
                      ಬೆನ್ನುಗಳಿಗೆ ಅಟ್ಟದಿರು
                      ಇಡಿಯ ನಾಳೆಯ ಜನನ!

                      ಸುರಿವ ಜಡಿಮಳೆಯ
                      ಹನಿಗಳಿಗೆ ಮಾರಿಬಿಡು
                      ಕಳೆದ ನೆನಪುಗಳ ಕವಲ..
                      ಸೆರೆಯ ಅರಮನೆಯ
                      ಬಾಗಿಲನು ದಾಟಿಬಿಡು
                      ಬರೆದು ಮೌನ ಸಹಿಯ ನೆರಳ...


                                                ~‘ಶ್ರೀ’
                                                  ತಲಗೇರಿ

                   "ಸ್ವರ ಪರ್ವ"....


                ಮೀಟುತಿದೆ ಒರಟು ತಂಬೂರಿ
                ಅಪಶ್ರುತಿಯ ಸರಿಗಮವ
                ದಾಟುತಿದೆ ಬದುಕು ಎಲ್ಲ ಮೀರಿ
                ನೆನೆದು ಯಾವುದೋ ದಿವ್ಯವ...

                ಹರಿವ ಸ್ವರಗಳ
                ಮಿಲನ ಮಧುವಿಗೆ
                ಕಟ್ಟಲಿಲ್ಲ ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಕಾಮನಾ ಬಿಲ್ಲು
                ಬಿರಿವ ಬಿಂಬಗಳ
                ಚಲನ ಚೆಲುವಿಗೆ
                ಹಂಚಲಿಲ್ಲ ಗೊಂಚಲಲ್ಲಿ ಸಂಚಿನಾ ಸಾಲು

                ತುಡಿವ ತಂತಿಗಳ
                ತೊದಲು ಯಾನಕೆ
                ಅಡ್ಡವಿಲ್ಲ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾವಿನ ಬೇಲಿ
                ಸುಡುವ ಭಾವಗಳ
               ‘ಬದಲು ಕವಿತೆ’ಗೆ
                ಸೋಕಲಿಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥದಾ ಗಾಳಿ!!

                ಎಲ್ಲೋ ದೂರದಿ,ತೀರದಂತೆ
                ತೇಲಿಬಂತು ಮುರಳಿಗಾನ
                ಅಲ್ಲೇ ನಾದದ ಜೀವಸಂತೆ
                ಸೇರಿಹೋಯ್ತು ಒರಟು ಧ್ಯಾನ!
                ಮುರುಕು ತಂಬೂರಿ
                ಮೀಟತೊಡಗಿದೆ
                ಮರೆತು ಎಲ್ಲ ಅಪಸ್ವರ...
                ಬೆಳಕ ರಹದಾರಿ
                ತೆರೆಯತೊಡಗಿದೆ
                ಅದಕು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುವ ಅವಸರ!!...


                                                ~‘ಶ್ರೀ’
                                                  ತಲಗೇರಿ

ಗುರುವಾರ, ಏಪ್ರಿಲ್ 12, 2012


                                      ಮತ್ತೆ ಮರಳದ ನಿನ್ನೆಗೆ...



                                ಕಾಡುತಿಹೆ ನೀನೇತಕೆ
                                ರಜನಿ ಕಳೆವಾ ಚಂದ್ರಿಕೆ

                                ಮೌನ ಧ್ಯಾನದಲಿ
                                ತನ್ಮಯತೆಯ ಸ್ಥಿತಿ
                                ಮೋಹ ಬಿದಿಗೆಯು
                                ಮೃನ್ಮಯವಾದ ಸಂಗತಿ
                                ಹುಡುಕತೊಡಗಿಹೆ ಸುಮ್ಮನೆ
                                ಸಾವ ಕಾಣದ ಸಂಗವ
                                ಮಾಡಲಾಗದೆ ಸೋತಿಹೆ
                                ನಿನ್ನ ಮೌನದಾ ಅನುವಾದವ...

                                ಶೂನ್ಯ ಕತ್ತಲಲಿ
                                ಹುಡುಕಾಟದಾ ಗತಿ
                                ನೆರಳ ನೆರಿಗೆಯು
                                ಬೆರೆತುಬಿಡುವಾ ಮಾಹಿತಿ
                                ಬಳಿಯುತಿಹೆನೇ ಸುಮ್ಮನೆ
                                ತೊಗಲು ಹೊದಿಕೆಗೆ ಬಣ್ಣವ
                                ಮತ್ತೆ ಮರಳದ ನಿನ್ನೆಗೆ
                                ನಿತ್ಯ ಕಾಡುವ ಗುಣವಿದೆ....

                       "ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಗಡಿಯಾರವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ"...!!


                   ಮನಸ್ಸಿನ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ
                   ಬಿಂಬ ಕಾಣದಿರೆ
                   ತಮಸ್ಸಿನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ
                   ಬಂಧಿ ನಾನು!...

                   ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ
                   ಕತ್ತಲೂ ಕೂಡ
                   ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ನನ್ನಂತೆಯೇ
                   ಸಂದುಗಳಲ್ಲಾದರೂ
                   ಸಂಧಿಸುವವೇ
                   ಸಂದಿರುವ ಸಂಗತಿಗಳು,ತಿಳಿಯೆ!

                   ಗತಿಸಿಹೋದ
                   ಸಂಗತಿಗಳ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ
                   ಗ್ರಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
                   ಅಂತರ್ಗತ
                   ಸಂಬಂಧಗಳ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ
                   ಸಂಧಾನವಾಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ...

                   ಸರಿದ ಕಾಲದ
                   ಪರಿಚಯಕ್ಕಾಗಿ
                   ಪರಿತಪಿಸತೊಡಗಿಹೆ
                   ಸಂವಹನವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
                   ಕ್ಷಣಕ್ಷಣದ
                   ಸದ್ದಿನೊಂದಿಗೆ
                   ಜಿದ್ದಾಗಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡರೆ
                   ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಗಡಿಯಾರವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ
                   ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ತುರ್ತಾಗಿ
                   ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಲು
                   ಆಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ!

                   ಸಾವಿನಾ ಹಂಗಿನ
                   ಸೋಗು ಕಳಚಿ
                   ಮುಂಗಾರಿನಾ ಮಳೆಯ
                   ಮಣ್ಣ ಗಂಧದಂತೆ
                   ಜಗವ ಕಾಡಬೇಕು
                   ನನ್ನ ಪರಿಮಳ
                   ನನ್ನೆಲ್ಲ ತಳಮಳಗಳ
                   ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಸುಳಿಯಲಿ
                   ಜೀವಜೀವಗಳ
                   ಅಂತರಂಗಗಳ...!!


                                      ~‘ಶ್ರೀ’
                                        ತಲಗೇರಿ